Uwielbiam ludzi i ich historie, a najlepiej czuję się obserwując je z boku.

W fotografii wszystko, co lubię spotyka się w jednym miejscu i czasie, a oprócz tworzenia dla siebie samej czerpię ogromną przyjemność z Waszych uśmiechów. Tych, które pojawiają się w trakcie robienia zdjęć, ale przede wszystkim tych wywołanych przez wspomnienia na papierze.

Fotografią zaczęłam interesować się mniej-więcej w wieku 12 lat. Mimo, że przez długi czas była dla mnie poszukiwaniem siebie samej i twórczą zabawą, to dość szybko odkryłam, że chciałabym robić to na poważnie. I jestem dziś sobie ogromnie wdzięczna za miejsce, w którym jestem.

Prywatnie jestem raczej domatorką. Kocham leniwe poranki i wolne wieczory. Lubię otaczać się pięknymi rzeczami, ale nie każdą muszę mieć na własność, aby dawała mi radość (choć z bólem serca oddaję gotowe albumy :)). Mniej, ale lepiej – w każdej sferze staram się uskuteczniać tę zasadę. Jestem obserwatorem, lubię słuchać, często bujam w obłokach, a dla równowagi uskuteczniam dziecięcą radość z małych rzeczy.

Jako Roksana – marzę o prostych rzeczach i o tym, aby nigdy nie przestawały dawać radości. Jako fotograf – chcę spotykać dobrych ludzi i zatrzymywać dla nich wspomnienia jednocześnie tworząc swoje własne.

Do zobaczenia!
Roksana Wąż