Cześć, jestem Łukasz.

Kiedyś zastanawiałem się nad tym, czy uda mi się w życiu robić to, co kocham, uniknąć pracy w zawodzie, którego nie będę chciał. Przy okazji, żeby jeszcze z tego wszystkiego wyszło coś fajnego, co docenią inni, a ja kupie sobie Ferrari. I udało się - dzisiaj jestem fotografem. Ale czy ta fotografia jest taka wyjątkowa? Przecież teraz każdy "fotografuje". Czy to taki prestiż? Idealne momenty, gesty, uczucia nie są łatwe do uchwycenia. Często pojawiają sie nagle i szybko znikają. Szukam takiego czasu, światła, kadru i kontekstu, bo dobrym ujęciem można dużo opowiedzieć. Czy jest to fotoreportaż ze ceremonii ślubu, chrztu, street, czy sesja buduarowa to nie ma znaczenia - moment decydujący jest wszędzie, trzeba go tylko przewidzieć.

A jak to się zaczęło? W 2008 roku, zupełnie przypadkiem postanowiłem zrobić kilka zdjęć na ślubie znajomych… Dzisiaj bez fotografowania nie wyobrażam sobie życia.

Pracuję dyskretnie, ale jeśli trzeba to pogadam z każdym, o wszystkim ;)

PS Ferrari jeszcze nie kupiłem…