Precz z moich oczu!…posłucham od razu,
Precz z mego serca!… i serce posłucha,
Precz z mej pamięci!… nie tego rozkazu
Moja i twoja pamięć nie posłucha.
Kiedy mówimy „romantyzm”, to naszym pierwszym skojarzeniem jest Adam Mickiewicz. Nic w tym dziwnego- to w końcu nasz narodowy wieszcz. Od wielu lat, autorzy setek, jak nie tysięcy, publikacji analizują niemal każde zdanie zapisane przez Mickiewicza właśnie. Biografię poety poddano wielu badaniom, opisano chyba każdy dzień jego życia, śledzono niemal każdą rozmowę, poddano analizie większość jego znajomości… …. a oczywiście najbardziej intrygujące były jego znajomości z kobietami. Wszyscy pamiętamy, oczywiście ze szkoły, że największą miłością Adama Mickiewicza była Maryla Wereszczakówna. Nie była to jednak miłość szczęśliwa i spełniona. Związek ten jest wręcz kwintesencją wyobrażeń o nieszczęśliwej miłości romantycznej. Był to katalizator wybuchu talentu poetyckiego Mickiewicza.
Nie był to jednak związek taki czysty, jaki można byłoby się spodziewać. Pewne fakty podlegały cenzurze obyczajowej. Przemilczano fakt, że ukochana poety była małżonką innego mężczyzny, a ich miłość była przecież daleka od tylko platonicznych uniesień. Utworów Mickiewicza z tego okresu nie zrozumiemy, jeżeli nie poznamy kontekstu biograficznego.
Ile można jednak być nieszczęśliwie zakochanym? Po, według cenzury, platonicznym romansie wieszcza z Marylą, nastąpiło małżeństwo z Cecylią z Szymanowskich. Pruderyjni biografowie Mickiewicza pisali, że poeta przez dziesięć lat żył w celibacie, a sam, przecież bardzo dramatyczny, przebieg małżeństwa zbywali ogólnikami.
Mało kto wspomina o ognistym romansie Mickiewicza z Karoliną Kowalską w Kownie. Karolina była mężatką, a sam poeta miał wtedy wzdychać do Maryli Wereszczakówny, która przecież wtedy też była kobietą zamężną, a nie przeżywać erotyczne uniesienia z inną kobietą.
Potem życie poety było jeszcze bujniejsze. Będąc w Odessie „nie cierpiał za miliony”, ale bawił się utrzymując bliskie kontakty z carską policją. Z jej agentką, Karoliną Sobańską, połączył go ognisty romans, czego efektem były piękne wiersze. Najpopularniejszym z nich jest „Niepewność”, która swoim wykonaniem wokalnym rozsławił Marek Grechuta.
A przecież Karolina Sobańska nie była jedyną partnerką seksualną wieszcza w Odessie…
A Awida Guriewa? A przygody na jedną noc? Sam poeta wspominał, że w tamtych czasach żył jak basza, a jednym z atrybutów baszy jest przecież harem…
Biografowie wspominają o małżeńskich planach Adama, ale o jego związku z Marią Szymanowską już nie. Tym bardziej, że poeta ożenił się z jej córką. Dlatego jego romans z teściową (mimo że przez oboje nazywany był przyjaźnią) jest uznawany za dość skandaliczny epizod w życiorysie.
Prawdziwa zmowa milczenia nastąpiła, jeżeli chodzi o osobę Ksawery Deybel. Z życiorysu poety całkowicie wymazano kobietę, z którą żył przez dziesięć lat i która urodziła mu dwoje dzieci.
Fakt jednoczesnego życia z żoną i kochanką uznano za skandal i tak zwaną „plamę na słońcu”.
Wielu badaczy, w tym syn poety- Władysław Mickiewicz- który zajmował się życiorysem ojca, usuwało z jego życiorysu niewygodne, skandalizujące fakty. A przecież Mickiewicz nie był świętym, był człowiekiem, więc miał swoje słabości. Niewątpliwie taką słabością były kobiety. Poeta był zwykłym śmiertelnikiem, który szukał szczęścia osobistego. W końcu, każdy z nas chce kochać i być kochanym.
Nie chcesz przegapić najnowszych newsów o trendach ślubnych?
Zapisz się do naszego newslettera
Skomentuj artykuł